Noc wielkanocna jest nocą nadzwyczajną, kiedy moc zmartwychwstałego Chrystusa pokonuje ostatecznie siły ciemności i śmierci, zapala w sercach wierzących nadzieję i radość (św. Jan Paweł II)
Kochani moi!
Wkraczając w czas świętowania wydarzeń zbawczych naszej wiary, przeżywając dni Paschalnego Triduum, zostajemy zaproszeni przez naszego Zbawiciela do osobistego udziału w misterium Jego odkupieńczej misji. Zapatrzeni z uwagą na wszystkie gesty i zasłuchani w każde słowo Mistrza z Nazaretu, otwartym sercem przyjmujemy zbawcze orędzie Bożego Syna. W naszej duszy rezonuje mesjańska dobra nowina o ukochaniu nas do końca oraz Jego zapewnienie o pozostaniu z nami aż do skończenia świata. Idąc krok w krok za Jezusem na Jego krzyżowej drodze, w świadomości własnej grzeszności, braku doskonałości i poczuciu niegodności, włączamy się w głośne wołanie całego Kościoła: „Przebacz, Panie, przebacz ludowi Twojemu i nie bądź na nas zagniewany na wieki” (Mszał Rzymski, Środa Popielcowa, Antyfona 3).
Nie tak wyobrażaliśmy sobie pewnie tegoroczne Święta Wielkanocne. Przyzwyczajeni do schematów liturgicznych celebracji i tradycyjnych zwyczajów, przekonani o właściwym realizowaniu ewangelizacji, otwarci na licznie przybyłych do naszych świątyń wiernych, zostajemy przez naszego Dobrego Boga wezwani do odnowienia w sobie ducha apostolskiej służby i ułożenia w naszej duszpasterskiej posłudze wszystkiego na nowo.
Chrystus bardzo pragnie naszych serc rozgrzanych niebiańską energią Jego przyjaźni. On tęskni za naszym trwaniem przy Nim w bezgranicznym zawierzeniu i oddaniu. On, w każdych warunkach, posyła nas, byśmy wśród ludzi budzili nadzieję na ostateczne Jego zwycięstwo, na zmartwychwstanie.
W modlitwie arcykapłańskiej (J 17,1-26) Jezus modli się także za nas. Ojciec św. Benedykt XVI podkreśla cztery główne, jakże istotne dla nas, wątki tej modlitwy Zbawiciela:
- życie – „A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa” (J 17,3);
- uświęcenie – „Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. (...) A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie” (J 17,17-19);
- objawienie imienia Boga – „Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje” (J 17,6);
- przyszła jedność uczniów – „Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno” (J 17,11).
W zupełnym zawierzeniu Bogu, ufnej modlitwie, pragnieniu nawrócenia i duchowej jedności, nasza siła. Taką drogę wskazuje nam wyraźnie nasz Ojciec Założyciel. W „Zapiskach Życia Wewnętrznego”, błogosławiony ks. Bronisław Markiewicz, zanotował: „Wiara w Pana Jezusa, iż On mnie posyła, da mi przetrwać wszystko zło i zwyciężyć. Gdy najbardziej będą mną miotać burze, tym bliżej mnie będzie Pan Jezus. Nic złego nie stanie mi się, bo Jezus o mnie myśli i o mnie będzie mieć szczególne staranie – bylebym tylko nie zapomniał o tym. (...) Burze uspokajają się zawsze, a Jezus zbliży się do mnie w szczególniejszy sposób i pocieszy mnie” (23 lipca 1873 r.). I na innym miejscu: „Powrócę do pierwszej mojej gorliwości w odprawianiu medytacji i rachunków sumienia. Powołuje mnie Król Najwyższy pod rozkazy swoje do boju. Dzięki Mu nieskończone, że raczył wejrzeć na mnie grzesznika nędznego. Oddaję Mu się na służbę najzupełniejszą w głodzie, chłodzie, upaleniu, w ciężkościach prześladowań. Czym będę więcej utrapiony w tej służbie Bogu, tym większy dla mnie zysk. Czym większe ubóstwo i niedostatek, tym lepiej. Czym większa pogarda, tym zaszczytniej dla mnie – bo to dla Boga najdoskonalszych przymiotów, dla Dobroci samej, która mi tyle uczyniła (24 lipca 1874 r.).
Najdrożsi!
Życzenia na tegoroczne Święta Zmartwychwstania Pańskiego pragnę wyrazić słowami autora Listu do Efezjan: „Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni. Przebaczajcie sobie, tak jak i Bóg wam przebaczył w Chrystusie. Bądźcie więc naśladowcami Boga, jako dzieci umiłowane, i postępujcie drogą miłości, bo i Chrystus was umiłował i samego siebie wydał za nas w ofierze i dani na wdzięczną wonność Bogu” (Ef 4,32 – 5,2).
Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał!
Błogosławionych Świąt Wielkiej Nocy...
Z braterskim pozdrowieniem –
ks. Dariusz Wilk CSMA
Przełożony Generalny
Marki, Wielkanoc’ 2020
